Zin in Peking eend met glasachtig krokant vel, mals vlees en warme flensjes? Ontdek wat dit iconische gerecht uit Beijing zo bijzonder maakt, hoe je thuis in de oven die perfecte crunch en saus (hoisin of zoete bonensaus) krijgt, en serveer als in een Chinees restaurant met komkommer en lente-ui. Met slimme tips, fouten om te vermijden, snelle varianten (eendenborst, airfryer) en heerlijke ideeën voor restjes.

Wat is peking eend

Peking eend is een iconisch Chinees gerecht uit Beijing dat bekendstaat om flinterdunne, knapperige huid, mals vlees en de manier waarop je het aan tafel eet. Je krijgt meestal dunne pannenkoekjes waarin je plakjes eend wikkelt met komkommer, lente-ui en een zoete, hartige saus zoals hoisin of zoete bonensaus. De magie zit in de bereiding: de eend wordt eerst zorgvuldig schoongemaakt, de huid wordt losgemaakt van het vlees (vaak door lucht onder de huid te blazen), daarna wordt de huid geglaceerd met een suikerrijke siroop zoals maltose of honing en de eend wordt urenlang drooggelucht. Dat drogen zorgt ervoor dat het vet onder de huid kan wegsmelten in de oven of speciale houtgestookte oven, waardoor je die kenmerkende glasachtige knapperigheid krijgt.

Traditioneel wordt peking eend aan tafel in fijne plakjes gesneden, waarbij de huid een hoofdrol speelt en soms zelfs apart wordt geserveerd. Je kunt het zien als een culinaire techniek én een eetritueel in één: zorgvuldig braden voor textuur en smaak, gevolgd door gezellig samen rollen en delen. In tegenstelling tot andere Chinese eendgerechten draait peking eend minder om een zware marinade en meer om huid, textuur en presentatie. Als je het eenmaal geproefd hebt, herken je die combinatie van krokant, sappig en zoet-hartig meteen.

Oorsprong en traditie in beijing

Peking eend vindt zijn wortels in de keizerlijke keuken van Beijing, waar het gerecht al sinds de Ming-dynastie werd verfijnd voor banketten aan het hof. Later maakten beroemde huizen in de stad, zoals traditionele roosteraars met open en gesloten ovens, de techniek toegankelijk voor iedereen. De eend wordt opgehangen, gedroogd en geroosterd boven houtvuur van fruit- of hardhout, wat die kenmerkende geur en knapperige huid geeft.

Aan tafel hoort een meesterlijke snijceremonie: ultradunne plakjes, waarbij de huid vaak apart wordt gepresenteerd. Volgens de klassieke etiquette geniet je de huid soms met een tikje suiker, het vlees met pannenkoekjes, komkommer, lente-ui en saus, en gaan de botten in een lichte bouillon. Het is een ritueel van delen, precisie en respect voor techniek dat Beijing culinair typeert.

Kenmerken: knapperige huid, zacht vlees en pannenkoekjes

Peking eend draait om contrasten die perfect in balans zijn: een glasachtig knapperige huid, boterzacht vlees en ultradunne pannenkoekjes die alles bij elkaar brengen. De huid krijgt die beroemde crunch doordat het vet eronder langzaam wegsmelt tijdens het roosteren, vaak na een droogsessie en een lichtzoete glazuurlaag, waardoor elke hap een verfijnde “snap” geeft.

Het vlees blijft sappig en vol smaak, met subtiele rooksmaak en umami. Je rolt plakjes eend in warme tarwepannenkoekjes met reepjes komkommer en lente-ui, plus een saus als hoisin of zoete bonensaus voor zoet-hartige diepte. Die zachte, warme pannenkoek vangt de sappen op en maakt van de krokant-zacht-frisse combinatie één afgeronde, verslavend lekkere hap.

Verschil met cantonese geroosterde eend

Onderstaande tabel zet de belangrijkste verschillen tussen pekingeend en Cantonese geroosterde eend op een rij, plus hoe een thuis/oven-versie van pekingeend zich daartussen positioneert.

Kernverschil: pekingeend draait om extreem knapperige huid en pannenkoekjes met zoete bonensaus/hoisin, terwijl Cantonese eend sojagemarineerd, voller gekruid en in stukken met rijst/noedels wordt geserveerd; een thuis-ovenversie kan de pekingeendbenadering benaderen.

Peking eend draait vooral om een ultraknapperige, glasachtige huid: je blaast de huid los, laat de eend drogen en lakt met maltose of honing, waarna je aan tafel dunne plakjes huid en vlees in pannenkoekjes rolt met komkommer, lente-ui en een zoet-hartige saus zoals hoisin of zoete bonensaus. Cantonese geroosterde eend (siu mei) legt de nadruk juist op kruidige smaak in het vlees: je werkt met een marinade van onder meer sojasaus, vijfkruidenpoeder en specerijen, soms in de buikholte, en lakt vervolgens voor glans.

De eend wordt daarna in stukken gehakt en geserveerd met rijst of noedels, vaak met pruimensaus. Het resultaat: peking eend focust op huid en presentatie, Cantonese eend op kruidige, sappige plakken vlees.

[TIP] Tip: Knapperige huid is essentieel; eet met flensjes, lente-ui en hoisin.

Geroosterde peking eend: recept uit de oven

Peking eend maak je thuis verrassend goed in de oven als je de basisprincipes volgt: droog, glans en hittecontrole. Begin met een schone, droge eend en maak de huid los van het vlees door er voorzichtig lucht tussen te duwen; overgiet de huid kort met kokend water, dep droog en hang of leg de eend onafgedekt op een rooster in de koelkast om een nacht te drogen. Lak de huid dun met een siroop van maltose of honing, een scheut rijstazijn en wat sojasaus voor kleur en glans. Rooster daarna op een rooster boven een braadslee (met een laagje water tegen rook) eerst op matige temperatuur rond 160-170 °C zodat het vet rustig wegsmelt, en eindig heter, 220-230 °C, voor die glasachtige crunch.

Draai de eend zo nodig halverwege en laat na het roosteren 10 minuten rusten zodat het vocht zich herverdeelt. Snijd in dunne plakjes en serveer met warme pannenkoekjes, komkommer, lente-ui en hoisin of zoete bonensaus. Zo krijg je thuis die combinatie van knapperige huid en sappig vlees waar peking eend om bekendstaat.

Ingrediënten en keukentools

Voor peking eend heb je een hele eend nodig, plus basisingrediënten voor de lak: maltose of honing, rijstazijn en sojasaus; optioneel wat vijfkruidenpoeder voor extra diepte. Voor het serveren zorg je voor dunne tarwepannenkoekjes, hoisin of zoete bonensaus, en frisse reepjes komkommer en lente-ui. Handige keukentools zijn een oven met goed regelbare temperatuur, een ovenrooster met eronder een braadslee met een laagje water, een kwastje om te lakken, keukenpapier om te drogen en eventueel keukentouw om de eend mooi te vormen.

Een waterkoker of grote pan om kokend water over de huid te gieten helpt, net als een ventilator of de koelkast om de huid te laten drogen. Met een scherp koksmes en een kernthermometer snijd en gaar je nauwkeurig.

Stappenplan met krokante huid (drogen en glaceren)

Voor een echt krokante, glasachtige huid draait het om drogen en glaceren. Volg deze stappen om de huid strak, droog en perfect gelakt te krijgen.

• Voorbereiden en drogen: begin met een schone, droge eend; maak de huid los van het vlees (lucht inblazen of voorzichtig met je vingers); schenk kokend water over de huid om te strakken; dep kurkdroog en laat de eend onafgedekt 8-24 uur op een rooster in de koelkast drogen, tot de huid mat en leerachtig is.
• Glaceren: roer een lak van maltose of honing met rijstazijn en een scheut sojasaus; verwarm tot vloeibaar; bestrijk de huid heel dun; laat 30-60 minuten drogen; breng desgewenst nog een flinterdunne laag aan en laat opnieuw drogen tot de huid kleverig aanvoelt.
• Roosteren en afwerken: rooster de eend op een rooster boven een braadslee; eindig de laatste minuten heter zodat de lak glasachtig en knapperig wordt; laat kort rusten voordat je gaat snijden.

Werk in dunne lagen en geef de lucht zijn werk: zo krijg je een gelijkmatige, kraakknapperige huid. Daarna is de eend klaar voor het aansnijden en serveren.

Saus maken: hoisin en zoete bonensaus

Bij peking eend hoort een zoet-hartige saus die alles bij elkaar brengt. In Beijing gebruik je traditioneel zoete bonensaus (tianmianjiang): donker, vol umami en minder zuur dan hoisin. Thuis kun je kiezen: pure hoisin voor gemak, of een Peking-stijl mix van zoete bonensaus met een scheutje hoisin voor extra diepte. Maak de saus smeerbaar door 3 eetlepels saus te verdunnen met 1-2 eetlepels water en zacht te verwarmen.

Breng op smaak met een drupje sesamolie, een scheut lichte sojasaus, een snuf suiker en heel weinig rijstazijn voor balans; optioneel een vleugje vijfkruiden of fijngehakte knoflook. Laat kort glanzen, proef en stel zoet-zout-zuur af. Serveer lauwwarm, zodat je pannenkoekjes niet zompig worden en de eend blijft schitteren.

[TIP] Tip: Laat eend 24 uur onafgedekt in de koelkast drogen voor krokantere huid.

Serveren als in een chinees restaurant

Wil je peking eend serveren zoals in een Chinees restaurant, zorg dan eerst voor een nette mise-en-place: warme pannenkoekjes in een stoommandje, schaaltjes met hoisin of zoete bonensaus, fijne reepjes komkommer en lente-ui, en warme borden. Snijd de eend pas aan tafel zodat de huid knapperig blijft. Trancheer met een scherp mes in flinterdunne plakjes; je kunt de mooiste stukjes huid apart presenteren of bovenop het vlees leggen. Smeren doe je zuinig: een dun laagje saus, een paar plakjes eend, wat groente, dan strak oprollen en de onderkant invouwen zodat het niet druipt.

Houd pannenkoekjes zacht door ze afgedekt warm te houden en ververs kleine porties zodat niets uitdroogt of zompig wordt. Serveer in rondes: eerst huid en beste plakjes, daarna de rest van het vlees. Het karkas kun je in de keuken snel tot een lichte bouillon trekken voor een afsluitend soepje. Met jasmijnthee of een licht bier erbij krijg je die herkenbare, feestelijke restaurantbeleving thuis.

Pannenkoekjes met komkommer en lente-ui

De pannenkoekjes zijn het zachte jasje dat alles samenbrengt, dus houd ze warm en soepel in een stoommandje of goed afgedekt in de magnetron. Snijd komkommer in dunne reepjes en verwijder de zaadlijsten zodat het niet waterig wordt; snijd lente-ui in luciferdunne sliertjes voor frisse bite. Smeer een heel dun laagje hoisin of zoete bonensaus op de pannenkoek, leg een paar plakjes eend (met wat knapperige huid) erop en voeg komkommer en lente-ui toe.

Vouw de onderkant een stukje naar binnen en rol strak op, zo blijft alles netjes en druipt er niets uit. Werk in kleine porties zodat pannenkoekjes niet uitdrogen, en scheid ze met bakpapier of een drupje sesamolie tegen plakken. Zo proef je precies de balans tussen rijk, fris en zacht.

Snijden en serveren aan tafel

Laat de eend na het roosteren 10 minuten rusten, zet een snijplank met gootje klaar en gebruik een vlijmscherp koks- of trancheermes. Leg de eend met de huid naar boven en snijd in flinterdunne plakjes onder een hoek, zodat je telkens een strookje knapperige huid op ieder plakje vlees krijgt. Begin bij borst en schouder, werk richting poot en bewaar de mooiste stukjes huid voor de eerste ronde.

Leg de plakjes direct op voorverwarmde borden of een warme schaal, zodat het vet niet stolt. Houd de rest van de eend op een rooster boven een warme braadslee om de huid droog en krokant te houden. Serveer in kleine rondes met warme pannenkoekjes en laat iedereen aan tafel zelf rollen.

Bijgerechten en combinaties

Bij peking eend draait het om balans: vet en knapperig tegenover fris en licht. Je scoort met iets zurigs dat het vet snijdt, zoals snel ingelegde komkommer of rettich met rijstazijn en een snuf suiker. Groente met pit houdt het geheel levendig: roergebakken paksoi, sugar snaps of Chinese kool met knoflook en een drupje sesamolie werken top zonder te overheersen.

Wil je wat extra vulling naast de pannenkoekjes, ga dan voor simpel: gestoomde rijst of noedels met lente-ui en sesam. Qua sauzen blijf je bij hoisin of zoete bonensaus en voeg desnoods een tikje chili-olie toe. Serveer met jasmijnthee, een licht bier of een frisse, halfdroge riesling. Het karkas trek je tot een heldere bouillon als afsluiter.

[TIP] Tip: Stoom pannenkoekjes; snijd aan tafel; laat gasten zelf rollen.

Tips, bewaren en variaties op pekingeend

Voor de beste peking eend draait het om planning en drogen: geef jezelf 12-24 uur koelkasttijd met de eend onafgedekt op een rooster, lak dun in lagen en rooster op een rooster boven een braadslee met wat water; eindig heet voor extra crunch. Prik de huid niet, laat 10 minuten rusten en snijd dan pas. Werk met kleine hoeveelheden saus zodat de pannenkoekjes niet zompig worden. Restjes bewaar je luchtdicht tot 3 dagen in de koelkast of 2-3 maanden in de vriezer. Warm slim op: scheid huid en vlees, crisp de huid 5-8 minuten op 200 °C op een rooster en verwarm het vlees zacht op 120 °C of kort stomen, dan blijft alles sappig en knapperig.

Het karkas trek je uit tot een lichte bouillon voor noedelsoep. Met restjes maak je snelle wraps, gebakken rijst of noedels met lente-ui. Geen maltose? Meng honing met wat suiker en rijstazijn voor een vergelijkbare glans. Wil je doordeweeks tempo, kies eendenborst: eerst op de huid krokant bakken, daarna kort in de oven en serveren met pannenkoekjes. De airfryer werkt ook: rustig op 170-180 °C garen, dan een hete finish. Zo heb je altijd die mix van knapperig, sappig en zoet-hartig binnen handbereik.

Veelgemaakte fouten en oplossingen

Zelfs een klassieke pekingeend kan sneuvelen op een paar hardnekkige valkuilen. Herken de fouten hieronder en pak ze zo aan.

• Slappe of vettige huid: laat de eend 8-24 uur onafgedekt in de koelkast drogen, dep vóór het roosteren alles kurkdroog, plaats op een rooster met daaronder een braadslee met een laagje water zodat het vet weg kan, prik de huid niet, en rooster eerst matig (vet laten uitsmelten) en eindig kort heet voor glans en crunch.
• Glazuur dat verbrandt of plakt: breng de lak in meerdere ultradunne laagjes aan in plaats van één dikke; laat elke laag tussendoor drogen (aan de lucht of in een lauwe oven) voordat je de volgende aanbrengt.
• Snijden, serveren en restjes: laat de eend 10 minuten rusten, snijd flinterdun onder een lichte hoek, en smeer pannenkoekjes zuinig met hoisin/zoete bonensaus om zompigheid te voorkomen. Restjes? Knapper de huid kort op hoge hitte en warm het vlees apart, zachtjes, terug.

Met deze fixes krijg je die karakteristieke knapperige huid en verfijnde presentatie aan tafel. Zo komt je thuisversie veel dichter bij het restaurantgevoel.

Restjes verwerken: soep, noedels of wraps

Maak eerst iets heerlijks met het karkas: trek in 45-60 minuten een lichte bouillon met gember en lente-ui, zeef en voeg noedels, paksoi en reepjes eend toe voor een snelle, troostrijke soep. Voor noedels bak je knoflook en lente-ui kort in olie, roerbak je gekookte noedels met een scheutje hoisin of oestersaus, een tikje sojasaus en vijfkruiden, en schep er gesnipperde eend doorheen.

Wil je wraps, pak dan overgebleven pannenkoekjes of zachte tortilla’s, smeer dun saus, vul met eend, komkommer, lente-ui en eventueel wat chili-olie of ingelegde rettich voor frisheid. Crisp de huid apart in een hete oven of droge koekenpan en voeg die knapperige stukjes op het laatst toe. Bewaar restjes luchtdicht en warm zachtjes op.

Snelle alternatieven: eendenborst, airfryer en doordeweeks

Geen tijd voor een hele eend? Met eendenborst kom je heel ver. Kerf de huid kruislings, zout licht en leg koud in een droge pan op middelhoog vuur; laat 8-10 minuten rustig uitbakken tot veel vet is weggesmolten, draai 1-2 minuten om en gaar eventueel 5-6 minuten in de oven op 180 °C. Laat 5 minuten rusten, bestrijk met een snelle lak van honing, sojasaus en een scheut rijstazijn en snijd flinterdun voor in pannenkoekjes.

In de airfryer werken eendenbouten of een halve eend top: dep droog, lak dun, gaar 20-25 minuten op 170 °C en geef daarna 5-8 minuten op 200 °C voor crunch. Doordeweeks kun je ook gerookte eendenborst of kant-en-klare crispy duck gebruiken voor snelle wraps met komkommer, lente-ui en hoisin.

Veelgestelde vragen over peking eend

Wat is het belangrijkste om te weten over peking eend?

Pekingeend is een keizerlijk gerecht uit Beijing: ultraknapperige huid, sappig vlees, geserveerd met pannenkoekjes, komkommer, lente-ui en hoisin/zoete bonensaus. Anders dan Kantonese geroosterde eend draait het hier om huid en subtiele, minder kruidige smaak.

Hoe begin je het beste met peking eend?

Begin met een eend van 2-2,5 kg. Giet kokend water erover, blaas/maak de huid los, droog 12-24 uur in de koelkast. Glaceer met honing-azijn, rooster op een rek. Meng hoisin met zoete bonensaus; verwarm pannenkoekjes.

Wat zijn veelgemaakte fouten bij peking eend?

Fouten: onvoldoende drogen (slappe huid), geen rek/airflow, te natte oven, te zoete/glanzende glazuur die verbrandt, overgaren en te grof snijden. Oplossingen: langer drogen, ventilatorstand, op rek roosteren, dun glaceren, rusten, flinterdun trancheren, pannenkoekjes warmhouden.